ЛАНЬ, рака ў Мінскай і Брэсцкай абл., левы прыток Прыпяці. Даўжыня 147 км. Пл. вадазбору 2190 км2. Сярэднегадавы расход вады ў вусці каля 11,3 м3/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,4 %. Агульнае падзенне ракі 79,2 м. Пачынаецца за 1,5 км на 3 ад в. Гарбуны Нясвіжскага р-на, цячэ ў межах Капыльскай грады і нізіны Прыпяцкае Палессе. Вусце за 2 км вышэй ад в. Моршчынавічы Лунінецкага р-на. Асноўныя прытокі: Нача, Люта (справа), Цапра, Балванка (злева). Даліна ў верхнім цячэнні скрынкападобная (шырыня 1&mdash-1,5 км), на астатнім працягу невыразная. Пойма шырынёй 0,6&mdash-1 км, парэзаная меліярацыйнымі каналамі. Рэчышча каналізаванае, шырыня яго 4&mdash-8 м, у ніжнім цячэнні 15&mdash-20 м. На рацэ створана вадасховішча Лактышы, якое моцна ўплывае на гідралагічны рэжым ракі. Найвышэйшы ўзровень разводдзя ў красавіку, сярэдняя вышыня над межанным узроўнем да рэгулявання ракі 1,5 м, найболыпая 1,9 м (1947) каля в. Лактышы. У летні перыяд рэжым узроўняў рэгулюецца шлюзамі. Замярзае ў 1-й дэкадзе снежня, крыгалом у канцы сакавіка. Веснавы ледаход 4 сутак. На рацэ г. Клецк.